عرض تسلیت به خانواده فردوسی وتوتونچی وآقای عبدالله صابری

گفتم که چرا رفتی و تدبیر تو این بود

گفتا چه توان کردکه تقدیر همین هست

گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود

گفتا که نگو مصلحت دوست دراین است

غم از دست دادن دوست و همکاری مهربان بسیار سخت هست و فراموش نشدنی.با رفتنش بر جانمان آتشی زد خاموش ناشدنی.دیدن دوباره اش آرزویی شد دست نیافتنی.

هرچند ما نیز از مصیبت از دست دادن دوست و همکارمان عزادار و دلسوخته ایم> برای بازماندگانش به خصوص دو نوگل داغدارش از خداوند طلب  صبر داریم .

 روحت شاد ویادت گرامی معلم بزرگوارم :لیلا فردوسی